Twee van de twaalf

Al jaren kijken mijn vrouw en ik graag op vrijdagavond naar het VARA-programma Twee voor Twaalf. Het weekend voor de deur en lekker onderuitgezakt op de bank met een kopje koffie en een stroopwafel. De presentatie in handen van de altijd vrolijke en goedlachse Astrid Joosten. Een mooi begin van het weekend. Wij doen altijd actief mee en bij de meeste uitzendingen scoren we redelijk tot goed. Wij zoeken in ieder geval nooit iets op.

Soms, na een uitzonderlijk goede score door het echtpaar de Ruijter op de bank, komt de spannende gedachte bij mij op om ons op te geven voor dit programma. Zo zittend op de bank, lekker ontspannen, lukt het geven van de juiste antwoorden wel, maar hoe als je daar in het decor plaats neemt en alle lichten en camera’s op je gericht zijn? Een blik in de toekomst…?

Het voorstellen moet geen probleem zijn. Ik weet wie ik ben en wat ik leuk vind en ik mag aannemen dat mijn vrouw dat ook wel goed onder woorden kan brengen. De eerste vraag meestal niet zo moeilijk, een binnenkomertje om je even op het gemak te stellen. De laatste vraag, een muziekvraag, beantwoorden we altijd zonder problemen. Maar dan de tien tussenliggende vragen. Zal je zien dat deze nou net niet in ons straatje vallen en we willen ook niet alles opzoeken!

Vraag 2, een vraag over de hedendaagse geschiedenis. Het ligt op het puntje van mijn tong. Dat komt zo wel. Vraag 3, een vraag over microben. Als ik het antwoord hoor, dan weet ik het weer, zoeken we op. Vraag 4, een vraag verwerkt in een filmpje, gemaakt door een super creatieve student van de kunstacademie. Een bijzonder filmpje, maar ik kom nu even niet op het antwoord, zoeken we op. Vraag 5, de paardensprong. Shit, we hebben de laatste weken ter voorbereiding alleen maar taartpuntrebussen geoefend. Vraag 6, de naam van de Belgische minister van Buitenlandse Zaken die de laatste tijd bijna dagelijks in het nieuws was. Het schiet me nu even niet te binnen. Vraag 7, een sportvraag over het WK schaatsen. Dat zou ik toch echt moeten weten, mooi niet. Vraag 8, literatuur en poëzie, lijkt een simpele vraag, maar het antwoord moet ik even schuldig blijven. Vraag 9, een vraag over het heelal. Vind ik leuk, ik heb er vorige week nog iets over gelezen, maar heb ik nu niet paraat. Vraag 10, betreft een lastige situatie in het hedendaagse Nederlandse onderwijs. Ik kijk wijs uit mijn ogen en antwoord dat ik er ook in mijn vorige werk mee te maken heb gehad, maar op dit moment even niks. Vraag 11, de tijd tikt door en Astrid wil het antwoord snel weten. Nou thuis op de bank is het veel makkelijker. Ik laat deze vraag maar open. Vraag 12, de muziekvraag hebben we direct goed.

Het is tijd om het woord te gaan maken. We hebben twee letters. De A en de E. Astrid zit op onze schouders, de tijd tikt weg en we gokken net binnen de toegestane tijd het woord: denkblokkade. Toch maar thuisblijven en op de bank meedoen. Die set pennen koop ik zelf wel.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties

Heel herkenbaar , Jan.
We zullen straks ook een poging wagen.
Nan, op 30-09-22


Terug in de tijd

Eibofobie

Gymles

Zitten en kijken

Stoere dienstverhalen